05.06.2019–12.06.2018
Oficjalne otwarcie: 05.06.2019, godz. 19:00
Obrona doktoratu: 11.06.2019, godz. 11:00
Galeria Piekary
ul. św. Marcin 80/82
61-809 Poznań
CK Zamek, Dziedziniec Różany
Wystawa czynna pon.-pt. 10:00-18:00
wstęp wolny
Organizator: Galeria Piekary
Partner: Fundacja 9/11 Art Space
“Moja wymarzona śmierć to nagi skok z budynku. Niektórym morze się to wydawać dziwne, ale ja mażę o doświadczeniu swobody ruchu. Poczucia rze nic mnie nie dotyka i nie trzyma”*.
To słowa nastolatka, wychowywanego w czasach, gdy widowiskowa śmierć wylewa się z ekranów przy każdej możliwej okazji, a w tym samym momencie wypierana jest ze świadomości śmierć faktyczna: bliska i naturalna. Możemy traktować tę wypowiedź z pobłażaniem, interpretować jako nierozsądną, sądząc, że młodzieniec nie zdaje sobie do końca sprawy z nieodwracalności śmierci. Czy jednak nasze przeświadczenia aby na pewno są słuszne? Tutaj staram się być bardzo ostrożna. Być może to właśnie w realiach, w których funkcjonują ludzie młodzi, na własnej skórze i od samego początku doświadczający jednocześnie świata fizycznego i wirtualnego (obiecującego nieśmiertelność), znajduje się zalążek propozycji, która mogłaby się stać drogowskazem dla ludzi niegodzących się na zastany model umierania. Więcej, być może odpowiedzi na pytanie „jak umierać?” należy szukać w przyszłości, a nie odwoływać się do doświadczeń naszych przodków?
Na wystawie zaprezentowane zostaną dwa projekty. Pierwszy z nich to Latający Dom Dobrej Śmierci, którego idea opiera się na pytaniu o definicję dobrej śmierci, pojmowanej w wymiarze osobistym konkretnego uczestnika projektu. Drugi, PlayDead.info eksploruje zjawisko nieumieralności, które pojawia się gdzieś na pograniczu strachu przed okolicznościami umierania, znanymi ze świata fizycznego, a życiem poza oznakami upływającego czasu w nowym, wirtualnym ekosystemie.
*wypowiedź jednego z uczestników Latającego Domu Dobrej Śmierci
Urszula Kluz-Knopek
Urszula Kluz-Knopek (ur 1985, Ustroń)
Absolwentka Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu (dyplom na wydziale Komunikacji Multimedialnej, aneks na wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych), aktualnie doktorantka na uczelni macierzystej (wcześniej przez dwa lata doktorantka na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie), inżynierka informatyki. Od kilku lat właścicielka studia graficznego (Studio Bakłażan) specjalizującego się w projektowaniu identyfikacji wizualnej. Redaktorka naczelna magazynu artystyczno-naukowego „Woof Woof Arf Arf” i kuratorka wystaw. Stypendystka (jako doktorantka) Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Pracowała jako mentorka w projekcie Link do Przyszłości dla Fundacji Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego, finansowanego ze środków Microsoftu, który miał na celu wspieranie młodych ludzi z małych miejscowości w planowaniu ich przyszłości zawodowej w sposób szeroki i nieszablonowy, uwzględniając rozwój społeczeństwa informacyjnego i gospodarki opartej na wiedzy.
Z zamiłowaniem zajmuje się szeroko pojętym ruchem, traktowanym jako radość z posiadania ciała. Regularnie praktykuje Movement, Jogę oraz Kettlebells.
W swoich działaniach wykorzystuje instalację, wideo oraz fotografię. Podejmuje problemy typowe dla ponowoczesności: relacje natury i kultury, opresyjność kultury popularnej, lansującej wieczną młodość i fizyczne piękno, zjawisko wyparcia śmierci ze świadomości współczesnego człowieka, strach przed okolicznościami umierania. Ważny jest dla niej tak wymiar artystyczny, jak społeczny tworzonych projektów.
