15.03-19.04.2020
wernisaż: 15.03.2019, godz. 19:00
organizator:
Galeria Piekary
ul. św. Marcin 80/82
61-809 Poznań
CK Zamek, Dziedziniec Różany
partner:
Fundacja 9/11 Art Space
wystawa czynna pon.-pt. 10:00-18:00
wstęp wolny
Białe obrazy, bielą na bieli, tylko tyle czy aż tyle?
„Kiedy skończyłem pierwszy biały obraz z tego cyklu, byłem zdumiony jego prostotą i siłą, z jaką na mnie działał; stałem jak zahipnotyzowany wpatrując się w zastygły ruch meandrujących białych zygzaków. To była najdalej idąca w swoim uproszczeniu moja koncepcja obrazu. Byłem zaskoczony tym, że ten tak oszczędny w zamyśle obraz, z zastosowaniem niezwykle prostej formy i ograniczony do bieli, tak mocno przykuł moją uwagę. Postanowiłem więc namalować cykl dwunastu białych obrazów. Biel uznałem za kolor najlepiej skupiający i odbijający światło, będące głównym i jedynym reżyserem formy na płaszczyźnie monochromatycznego obrazu, zamkniętego w kwadracie 60 x 60 cm. Już podczas studiów obudził się we mnie zamysł redukowania środków malarskich. Ujawnił się on po latach większą realizacją – cyklem obrazów Mamantra. Z tego czasu pochodzi formalny kanon kompozycji moich obrazów, określony pięcioma pasami zygzaków. Wśród namalowanych wówczas prac o uproszczonej formie, w większości w zawężonej tonacji, znalazły się również barwne monochromy. Tym razem jednak decyzja była radykalna – obrazy mają być namalowane jedną bielą na bieli, z zachowaniem identycznej kompozycji, powtórzone dwanaście raz. Tworzenie tak pomyślanych obrazów wydawać by się mogło czymś prostym, monotonnym – wręcz nużącym, jednak dla mnie okazało się czynnością wymagającą niezwykłej koncentracji, napięcia, uwagi, emocjonalnie wyczerpującym doświadczeniem. Każdy obraz to upływające minuty, godziny spędzone na nakładaniu białego wzoru w określonym porządku i w określonej kolejności, zdawać by się mogło – w nieskończoność. Kolejny raz pomyślałem, że malowanie jest dla mnie czynnością tożsamą z pisaniem. Tym razem to zapisywanie czasu, którego początek określała biała płaszczyzna wraz z pojawieniem się na niej pierwszego białego zygzaka, a koniec – naniesienie ostatniego, wcześniej określonego wzoru. To zapis mojej kondycji, reagowania na formę, na światło, to zapis stanu świadomości aż po zatracenie się, momentu, w którym przestaje istnieć czas, a pamięć o nim funkcjonuje tylko w obrazie. Powstało więc dwanaście, zdawać by się mogło jednakowych, obrazów. A jednak identyczne nie są. Biel skrywa pomyłki, niedociągnięcia, które można było poprawić fałszując autentyczność malarskiego zapisu. Owe pomyłki i niedociągnięcia, tworzące niepowtarzalną materię poszczególnych obrazów uzmysłowiły mi, jak czułym instrumentem zapisu ludzkiej wrażliwości, rejestrującym tak precyzyjnie kondycję człowieka, jest malarstwo – nawet wtedy, gdy ograniczone w swoim zamyśle i środkach, staje się obrazem, białym na białym”.
Andrzej Leśnik
Poznań, marzec 2019
Andrzej Leśnik (ur. 1959)
W latach 1979–1984 studiował na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (aktualnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu. W 1984 roku obronił dyplom z zakresu malarstwa w Pracowni prof. Włodzimierza Judkowiaka, w tym samym roku podjął pracę na macierzystej uczelni, gdzie obecnie prowadzi zajęcia w I Pracowni Malarstwa na Wydziale Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa. W 2014 roku otrzymał tytuł naukowy profesora zwyczajnego. Mieszka i pracuje w Poznaniu.
Andrzej Leśnik jest artystą o rozpoznawalnym stylu. Już w pierwszej połowie lat 80. pokrywał powierzchnie swoich obrazów gęstymi zygzakami, tworząc pełne ekspresji prace. Po 2000 roku styl artysty ewoluował – spontaniczny gest został zastąpiony wystudiowanym ruchem, porządkującym linie. W malarstwie Andrzeja Leśnika widoczna jest konsekwencja, z jaką artysta porządkuje płaszczyzny płótna.
Wybrane wystawy indywidualne:
1983
Galeria KONTAKT, Poznań
1985
Galeria ON, Poznań
1992
Galeria Mały Salon, BWA, Wrocław
1994
ABC Gallery, Poznań
1997
Galeria Wielka 17, Poznań
2001
ABC Gallery, Poznań
2005
Mamantra, Galeria Amfilada, Szczecin
Mamantra, Galeria Sztuki Współczesnej PROFIL, Poznań
2007
Tabula rasa, Galeria Szyperska, Poznań
2009
Pismo obrazu – Odsłona I & II, Galeria Miejska „Arsenał”, Poznań
2012
Pamięć zapisu, Galeria Ego, Poznań
2015
Hommage dla Jana Berdyszaka, Think Art – Myślenie Sztuką, Poznań
Kod pamięci III, ABC Gallery, Poznań
2016
Galeria HOL, Centrum Nauki i Sztuki, ASP, Łódź
Galeria, Ośrodek Dokumentacji Sztuki ASP, Wrocław
2018
Pismo obrazu, Galeria Wydziału Malarstwa i Rysunku, Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu, Galeria Szewska 16, Poznań
Mamantra / Pamięć obrazu, Wielka Zbrojownia ASP, Gdańsk
Galeria Test, Mazowieckie Centrum Kultury, Warszawa
Wybrane wystawy zbiorowe:
1981
Galeria Wielka 19, Poznań (P. Kurka, M. Kruk, A. Leśnik, T. Akusz)
1985/1986
III Międzynarodowe Triennale Rysunku, Norymberga/Linz
1988
Arsenał 88, Warszawa
1990
Wystawa Sztuki Współczesnej, Hôtel de Ville de Saint-Gilles, Bruksela
XIII Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin
1992
V Międzynarodowe Triennale Rysunku, Wrocław
1996
Prezentacje, Galeria Medium, Bratysława
1999
21 artystów przed XXI wiekiem, Poznańska Galeria Nowa, Poznań
Präsentation, Polnisches Kulturinstitut, Berlin
2004
II Ogólnopolskie Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej (Nagroda Główna Prezydenta Miasta Gdańska z dziedziny malarstwa), Trójmiasto
Ausstelung der Akademie der Künste Posen, Universität der Künste, Berlin
2006
XXI Festiwal Polskiego Malarstwa (nominacja do nagrody), Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin
2012
Still ON – 35 lat Galerii ON, Dawna Synagoga, Poznań
2014
15 Poljskih Slikara u Splitu, Galeria Stara Grabska Vijećnica, Split
2016
Nieczytelność, Art Stations Foundations, Poznań
2018
Konfrontacje Sztuki 2018, Galeria Test Mazowieckie Centrum Kultury, Warszawa (jako artysta zaproszony)
