Włodzimierz Borowski. No to co? Nic. No właśnie

wernisaż: 22.06.2018, godz. 19:00
wystawa do 28.09.2018

kuratorzy: Jarosław Kozłowski, Cezary Pieczyński

organizator:
Fundacja 9/11 Art Space

partner/miejsce wystawy:
Galeria Piekary
św. Marcin 80/82
61-809 Poznań
CK Zamek, Dziedziniec Różany

wystawa czynna pon.-pt. 10:00-18:00
wstęp wolny


Wystawa przygotowana przez Fundację 9/11 Art Space i Galerię Piekary przypomni jednego z najwybitniejszych artystów polskich XX w., który odegrał niebagatelną rolę w kształtowaniu powojennego oblicza sztuki – Włodzimierza Borowskiego. Na ekspozycji zaplanowano prezentację prac z kolekcji Muzeum Narodowego w Poznaniu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski oraz kolekcji prywatnych polskich i zagranicznych z całego okresu działalności twórczej artysty w różnych technikach artystycznych od malarstwa z wczesnego okresu twórczości, jak np. Uczta Nabuchodonozora z 1957 roku, poprzez Artony – obiekty sztuki kinetycznej i świetlnej, eksponowaną na poznańskiej wystawie w Galerii Akumulatory 2 w 1981 roku Kataraktę czy No to co? Nic. No właśnie z 1992 roku. Organizator wydarzenia wyeksponuje dokumentację fotograficzną efemerycznych akcji artysty, a ważnym uzupełnieniem ekspozycji będą archiwalia.



Włodzimierz Borowski – malarz, twórca konceptualny, spełniający się w takich mediach artystycznych jak asamblaż, instalacja, ale i działaniach typu environment, happening, performance. Urodził się w roku 1930 w Kurowie na Lubelszczyźnie, zmarł 31 grudnia 2008 roku w Warszawie. W latach 1956-1959 studiował historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Początki drogi twórczej Borowskiego wyznacza malarstwo, później pojawiają się obrazy-obiekty, happening, sztuka konceptualna.

Artysta był współzałożycielem Koła Młodych Plastyków (1956 r.), które funkcjonowało przy Miejskim Domu Kultury na Zamku Lubelskim. Rok później zostało przeformułowane na niezwykle istotną z punktu widzenia historii sztuki Grupę Zamek (działającą do 1960 r.), do której należał również m.in. Tytus Dzieduszycki, Jan Ziemski, a także teoretyk sztuki – Jerzy Ludwiński, wykazujący szczególne zainteresowanie sztuką konceptualną.

Wśród licznych wystaw Grupy Zamek warto odnotować dwie z 1958 roku: w warszawskiej Galerii Krzywe Koło, w której Borowski – razem z Tytusem Dzieduszyckim i Janem Ziemskim – wziął udział na zaproszenie Mariana Bogusza, oraz w krakowskim Pałacu Sztuki. W 1959 roku artysta brał udział w III Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Zachęcie, pokazał wtedy Artony – skonstruowane z przedmiotów codziennego użytku i śmieci asamblażowe obiekty, dające się zaklasyfikować jako sztuka świetlna i kinetyczna.

W latach 60. Włodzimierz Borowski na dobre rozwinął swoje zainteresowanie konceptualizmem i performance’em, wykorzystywał w swych akcjach przedmioty użytku codziennego, eksperymentował z nowymi narzędziami wyrazu artystycznego, także elektroniką, dbał o zróżnicowanie happeningów i performance’ów pod względem działania na różne zmysły. Kluczowe okazało się wystąpienie z I Pokazem Synkretycznym. Pokazy Synkretyczne (było ich dziewięć) kontynuował do 1971 roku. Brał udział w Plenerach w Osiekach, w tym w słynnym Plenerze w 1967 roku, gdzie Tadeusz Kantor wykonał Panoramiczny happening morski. Z malarstwem Borowski symbolicznie zerwał podczas antyhappeningu Fubki Tarb w Galerii pod Moną Lizą w 1969 roku.

W latach 70. i 80. Borowski pięciokrotnie prezentował swoją twórczość w awangardowej Galerii Akumulatory 2 w Poznaniu, prowadzonej przez Jarosława Kozłowskiego i Andrzeja Kostołowskiego. W 1973 roku, za wystawę retrospektywną obejmującą lata 1956-1972, został wyróżniony Nagrodą Krytyki Artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida. Zaproszony przez rektora Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu prowadził w latach 1981-1987 seminaria dla studentów, które poświęcone były problematyce etyki artystycznej, odpowiedzialności za przyjętą postawę, wolności sztuki.

W 1992 roku miała miejsce retrospektywna wystawa Borowskiego pt. Ślady, tym razem obejmująca lata 1956-1992. Warto również wspomnieć o historycznej wystawie z 1993 roku w Muzeum Narodowym w Poznaniu pt. Galeria odNOWA 1964-69, której kuratorem był Piotr Piotrowski. Rok 1996 przyniósł ważną wystawę dokumentacji prac Włodzimierza Borowskiego pt. Z archiwum, zorganizowaną przez Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie.

Wybór wystaw i akcji artysty:

 2010

  • Włodzimierz Borowski. Siatka czasu, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warszawa (wystawa indywidualna)

2002

  • Grupa Zamek (Lublin 1956-1960). Doświadczenie struktur. Włodzimierz Borowski – Metamorfozy, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź (wystawa zbiorowa)

1998

  • Monsieur Butterfly, Galeria Działań, Warszawa (performance)

1996

  • Włodzimierz Borowski. Z archiwum. Dokumentacja z lat 1956-96, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa (wystawa indywidualna)

1995

  • Poemat pedagogiczny stołowy, Galeria Grodzka BWA, Lublin (performance z udziałem Piotra Bikonta i Marii Mroczek)
  • W trzecim miesiącu po Dniu Kruka, Galeria Moje Archiwum, Koszalin (performance)
  • W drugim miesiącu po Dniu Kruka, CSW Warszawa (performance)

1994

  • Rozbiór Etyczny II, Galeria Stara, BWA Lublin (performance)
  • Sztuka publiczna – Rozbiór etyczny, Przegląd Sztuki Polskiej IKONOPRESS, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin (performance)

1993

  • Galeria odNOWA 1964-1969, Muzeum Narodowe, Poznań (wystawa zbiorowa)
  • Włodzimierz Borowski, Galeria Biblioteka, Legionowo (wystawa indywidualna)
  • Ślady, Galeria Stara, Lublin (wystawa indywidualna)
  • Ślady, BWA, Wrocław (wystawa indywidualna)

1992

  • Ślady, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa (wystawa indywidualna)
  • Ślady, Galeria Stara, Lublin (wystawa indywidualna oraz performance No to co)

1990

  • Włodzimierz Borowski, Galeria Rzeźby, Warszawa (wystawa indywidualna)

1989

  • Labirynt, Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego, Warszawa (wystawa zbiorowa)

1988

  • Bosho, przy współudziale z K. Kamoji, Galeria Rzeźby, Warszawa (performance oraz instalacja)

1987

  • Grzechy główne, Galeria AT, Poznań (wystawa zbiorowa)

1986

  • Kościół Św. Krzysztofa, Podkowa Leśna (wystawa zbiorowa)

1985

  • W. Borowski, A. Mitan, C. Staniszewski, T. Wilmański, Galeria RR, Warszawa (performance)
  • Rozdarcia, Galeria RR, Warszawa (wystawa indywidualna)

1984

  • Światło w ciemności, Kościół Św. Krzyża, Warszawa (wystawa zbiorowa)

1983

  • Widzieć czy słyszeć, Galeria Akumulatory 2, Poznań (wystawa indywidualna)

1981/1982

  • 3 Polish Artists, Air Gallery, Londyn (wystawa zbiorowa)

1981

  • Katarakta, Galeria Akumulatory 2, Poznań (wystawa indywidualna)

1980

  • Czarne i białe, Galeria Marcato del Sale, Mediolan, 1980 (wystawa indywidualna)

1979

  • Wystawa prac. W. Borowski, K. Kamoji, E. Krasiński, H. Stażewski, Dom Artysty Plastyka, Warszawa (wystawa zbiorowa)

1978

  • Prywatne poglądy, Galeria Akumulatory 2, Poznań (wystawa zbiorowa)

1977

  • Est-etyka. Autoportrety, Galeria Sztuki LDK Labirynt, Lublin (wystawa i wystąpienie)
  • Czarne, Galeria Akumulatory 2, Poznań (wystawa indywidualna)

1972

  • Pole gry, Galeria Współczesna, Warszawa (wystawa indywidualna)
  • Czyszczenie sztuki, Warszawa (akcja)

1971

  • IV Biennale Form Przestrzennych „Zjazd Marzycieli”, Galeria EL, Elbląg
  • IX Pokaz Synkretyczny. Galeria „A”, Gniezno
  • Ekspozycja jednej pracy (z J. Świdzińskim i K. Wodiczko), Galeria Adres, Łódź (wystawa zbiorowa)

 1969

  • Fubki Tarb, Galeria Pod Moną Lizą, Wrocław (antyhappening)

1968

  • VIII Pokaz Synkretyczny. Uczulanie na kolor, Galeria odNOWA, Poznań

1967

  • VII Pokaz Synkretyczny. Zdjęcie kapelusza, Plener w Osiekach, Osieki
  • VI Pokaz Synkretyczny. Miejsce, Muzeum Sztuki Aktualnej, Wrocław

1966

  • V Pokaz Synkretyczny, Galeria Krzysztofory, Kraków
  • III Pokaz Synkretyczny. Pakamera, IV Pokaz Synkretyczny. Ofiarowanie Pieca, I Ogólnopolskie Sympozjum Artystów i Naukowców w Puławach pt. Sztuka w zmieniającym się świecie, Puławy
  • II Pokaz Synkretyczny, Galeria Foksal, Warszawa
  • I Pokaz Synkretyczny. Manifest Lustrzany, BWA, Lublin

1960

  • Borowski, Ziemski, Sas, Galerie Le Ranelagh. Cinema d’Art et d’Essai, Paryż (wystawa zbiorowa)

1959

  • III Wystawa Sztuki Nowoczesnej, Centralne Biuro Wystaw Artystycznych Zachęta (wystawa zbiorowa)

1958

  • wystawa Grupy Zamek, Pałac Sztuki, Kraków (wystawa zbiorowa)
  • wystawa Grupy Zamek, Galeria Krzywe Koło, Warszawa (wystawa zbiorowa)

1957

  • wystawa Grupy Zamek, Galeria Krzywe Koło, Warszawa (wystawa zbiorowa)

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszy Promocji Kultury oraz Miasta Poznania

patronat medialny: