Zaaranżowana specjalnie dla przestrzeni Galerii Piekary, przeznaczona do odczuwania sytuacja artystyczna ma na celu skłonienie do namysłu nad postawionym w tytule pytaniem: jak wiele po „śmierci człowieka” zostało w postczłowieku?
Czy, nie negując powstania nowego modelu człowieka, nie jest ciągle zbyt wcześnie, by mówić o śmierci tego dawnego? W jaki sposób czas rzeczywisty i nasze faktyczne działania problematyzują te kwestie, i jaką rolę odgrywają w tym media, szczególnie Internet wraz z dostępnymi w nim, hierarchizowanymi odgórnie, prawdziwymi i fałszywymi, ledwie zjawionymi oraz tymi wyolbrzymionymi, informacjami?
